جام جم
«چرا واقعيت‌هاي جنگ را به تصوير نمي‌كشيم؟»عنوان يادداشت روز روزنامه جام جم به قلم محمد صفري است كه در آن مي‌خوانيد:
چرا مردم بايد در جريان قرار نگيرند؟ چرا بايد هنگامي كه فيلمي نگاه مي‌كنيم، با واقعيت‌هاي ملموس روبه‌رو نشويم؟ مردم مي‌خواهند بدانند چه اتفاقي افتاده است. مي‌خواهند حقيقت را بدانند و واقعيت را.
شايد برخي بگويند هر واقعيت و هر حقيقتي را نمي‌توان گفت. اكنون زمان مناسبي براي بيان واقعيت‌ها نيست. نمي‌توان آنها را به تصوير كشيد. مردم رنجيده مي‌شوند!
اما داستان جنگ، داستان ديگري است كه نيازمند بيان واقعيات است. واقعياتي كه مي‌تواند مردم را هر چه بيشتر به عمق چگونگي مقاومت فرزندانشان آگاه‌تر سازد.
مردم بايد بدانند كه سربازانشان چگونه از آب و خاك و ناموس اين وطن دفاع كردند.
بايد بدانند. حقشان است. چرا از آنها دريغ مي‌كنيم؟ چرا نمي‌گذاريم بفهمند آن جانفشاني‌ها و دلاوري‌ها را؟ چرا نيازشان را بي‌نياز نمي‌كنيم؟
بيش از 20 سال از پايان آن حماسه بي‌نظير مي‌گذرد، اما هنوز فيلمي در خور شأن آن جنگ نابرابر نداريم. تا دلتان بخواهد فيلم‌هايي ساخته مي‌شود كه... اصلا بگذريم.
از جنگ جهاني دوم تاكنون بيش از 60 سال گذشته است و همچنان مي‌بينيم كه كشورهاي پيروز جنگ فيلم مي‌سازند و مردم ما هم آن را مي‌بينند و تحسين مي‌كنند.
در فيلم‌هايشان حتي كشته شدن بسياري از نيروهايشان را هم به تصوير مي‌كشند تا نشان دهند سربازانشان با چه كشتاري مواضع را فتح كرده‌اند.
مردم سالاري
«ناهماهنگي براي هدفمندکردن يارانه‌ها» عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري به قلم شهرام صدوقي است كه در آن مي‌خوانيد:
روز گذشته سخنگوي طرح تحول اقتصادي با اعلا م خبر تاخير دربرداشت از مبالغ واريزي يارانه هاي نقدي مردم، پرده از ناهماهنگي جديدي از اجراي طرحي برداشت که دولتمردان از آن به عنوان جراحي بزرگ اقتصادي کشور نام مي برند.
اين خبر در حالي منتشر شد که هنوز يک هفته از مصاحبه رئيس جمهور در تلويزيون و همچنين نشست خبري مدير عامل سازمان هدفمندي يارانه ها و اعلا م شروع اجراي طرح مذکور و همچنين واريز نقدي يارانه ها از مهرماه سال جاري نمي گذرد. به عقيده کارشناسان، بزرگترين نقطه قوت اجراي طرح هدفمند سازي يارانه ها، پرداخت يارانه هاي نقدي و تامين مالي مردم قبل از شروع اجراي طرح عنوان شده است.
اين موضوع بدان معني است که خيل کثير مردم داراي درآمد متوسط و پائين توانايي تحمل افزايش قيمت ها بعد از حذف يا کم رنگ شدن يارانه هاي کالا هاي مصرفي خويش را ندارند و وظيفه اجرا کنندگان اين طرح بايستي تامين مابه التقاوت حذف يارانه ها قبل از هجمه گراني ها باشد.
البته ناگفته نماند که دولتمردان و دست اندرکاران اجراي طرح تحول اقتصادي و حتي شخص رئيس جمهور نيز به اين موضوع که بايد قبل از شروع طرح، منابع مالي مابه التفاوت حذف يارانه ها در حساب مردم قرار بگيرد، معتقد هستند.اما، نکته اينجاست که از لا به لا ي اخبار منتشره واقعيت طور ديگري جلوه خواهد کرد.
روز گذشته علا وه بر اطلاعيه کارگروه تحولا ت اقتصادي و اظهارات دکتر فرزين سخنگوي اين کارگروه مبني بر عدم برداشت يارانه هاي نقدي تا زمان محاسبه دقيق قيمت حامل هاي انرژي در کشور (پس از اجراي قانون هدفمند کردن يارانه ها)، حجت الا سلا م ميرتاج الديني معاون رئيس جمهور در امور مجلس شوراي اسلا مي نيز از واريز هر دو ما ه يکبار اين يارانه ها به حساب هاي مردم خبر داد. اگر چه وي در گفت وگو با يک خبرگزاري طرفدار دولت از قطعيت شروع اجراي طرح هدفمند سازي يارانه از ابتداي مهرماه سال جاري خبر داده است، اما خبر مربوط به واريز 2 ماهانه يارانه به حسابها نيز براي اولين بار منتشر مي شود که در نوع خود جالب توجه است.
اين همه تنوع خبري در زماني که کمتر از يک روز بيشتر به آغاز اجراي طرحي با گستردگي تمام زواياي اجتماعي و اقتصادي زندگي روزانه زندگي مردم نمانده خبر از وجود ناهماهنگي و شتاب زدگي و همچنين بلا تکليفي در بين اجراکنندگان اين طرح دارد. همين تنوع خبري در خصوص نحوه اجراي طرح هدفمند سازي يارانه ها که اوج آن به روز گذشته برمي گردد صداي نمايندگان مردم در خانه ملت را نيز درآورد و حتي برخي نمايندگان اصول گرا که همواره طرفدار بي قيد و شرط اغلب طرح هاي دولت هستند نيز به اين اخبار واکنش نشان داده اند. اميد است با توجه به اين دغدغه ها شاهد شفاف سازي بهتر از سوي مسوولا ن در مورد زواياي پنهان اجراي طرح هدفمندکردن يارانه ها باشيم.
كيهان
«قهرماناني كه هرگز نمي ميرند»عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم حميد اميدي است كه در آن مي‌خوانيد:
«آذرماه سال 60 بود. بعد از آزادي بستان در عمليات طريق القدس خدمت حضرت امام(ره) رسيديم. رفته بوديم براي كسب تكليف. فرماندهان تيپ ها گفته بودند كه ديگر نمي خواهند فرمانده باشند و قصد دارند آرپي جي زن شوند! ماجرا از اين قرار بود كه ما در عمليات قبلي (شكست حصر آبادان) حدود 15 تا 17 گردان داشتيم كه هر گردان شامل 300 تا 350 رزمنده مي شد. بعد از عمليات جمع بندي كرديم و ديديم هرگردان حدود 20 شهيد داده است.
در عمليات بعدي (يعني طريق القدس) 3 تيپ تشكيل داديم؛ تيپ امام حسين(ع)، تيپ كربلا و تيپ عاشورا. در آن عمليات هرتيپ حدود 300 شهيد دادند. فرماندهان كه تعداد شهدا را ديدند گفتند كه ما ديگر نمي خواهيم فرمانده تيپ باشيم. حرف آنها اين بود كه مسئوليت خون شهدا سنگين است و... مجبور شديم آنها را بياوريم جماران، محضر امام(ره). عين مطلب را براي امام بيان كرديم. امام بعد از چند ثانيه سكوت با عظمت و قوت قلب فرمودند: اسماي شهداي شما از قبل در لوح محفوظ الهي ثبت شده است. برويد با تدبير عمل كنيد و نگران نباشيد.» (نقل به مضمون از سردار رحيم صفوي).
دفاع مقدس به بركت خون همين شهدا، گنجينه تمام نشدني است كه فراروي نسل امروز ايران اسلامي قرار گرفته. هفته دفاع مقدس فرصت گرانبهايي است تا با بازشناسي حماسه عظيم ايثار و جانفشاني فرزندان خميني(ره) ثابت كرد؛ تابوي شكست ناپذيري قدرتهاي سلطه گر جهاني در برابر ايمان و اراده نسل نستوه انقلاب شكسته شده و ايمان و برادري برخوي جنگ افروز و ويرانگر ستم پيشگان به برتري رسيده است. شهدا پهلوانان عرصه جهاد و شهادت و قهرمانان ميدان نبرد اسلام عليه كفر بودند. پهلواناني كه هرگز نمي ميرند.
بازخواني رشادتهاي 8 سال دفاع مقدس يكي از ضروريات است؛ يادآوري و تذكر براي نسل انقلاب و جنگ و عبرت آموزي و درس براي نسل سوم و چهارمي كه سالهاي حماسه و جهاد را درك نكردند. امروز عزت و سربلندي ايران اسلامي حاصل همان رشادتها و شهادتهايي است كه دلاورمردان ما در طول سالهاي دفاع مقدس داشتند. بايد اين نقطه بي بديل در تاريخ اسلام و ايران زنده بماند.
تهران امروز
«چرا ايران بايد قدرتمند باشد؟» عنوان سرمقاله روزنامه تهران امروز به قلم سيدجواد سيدپور است كه در آن مي‌خوانيد:
چند روز پيش كه خبري از عايشه دختر معمر قذافي منتشر شد كه صدام را «عمو» خطاب مي‌كرد، ظريفي گفت: «اگر نبود ايثار و استقامت رزمندگان و دليرمردان و شير زنان ايراني، اي‌بسا اكنون كودكان ما نيز مجبور بودند كه آن ديكتاتور معدوم را «عمو» خطاب كنند.»
اما ايستادگي و پايمردي ايرانيان روياي خام ناپختگاني كه مي‌خواستند «ناهار را در تهران بخورند» يكسره باطل ساخت و تاريخ را ديگرگونه رقم زد. از آن سنخ دگرگوني‌هايي كه موازنه قدرت در منطقه را به نفع ايران تغيير داد و راه را بر هرگونه زياده‌خواهي بست تا ساير كشورها و ديگر قدرت‌ها حساب كار خود را در مواجهه با ملت ايران بكنند.
اگر افتخار شليك اولين گلوله در جنگ عراق عليه ايران نصيب ملك حسين پادشاه اردن شد كه از داخل يك تانك به طرف ايران به نمايندگي از سران كشورهاي عرب شليك كند و شروع جنگ را به صدام تبريك بگويد ولي ساير سران عرب و غيرعرب منطقه و فرامنطقه نيز هر يك به نوبه خود تلاش كردند تا به تضعيف ايران و تقويت عراق بپردازند.
مروري بر كارنامه كشورهاي كمك‌كننده به صدام نشان مي‌دهد كه ايران يك تنه در برابر جبهه بي‌پاياني از كفر و عناد قرار گرفته بود و جز ايمان راسخ و توكل به خداوند و ملتي از جان گذشته چشم‌اميد به هيچ كسي نداشت و اين‌چنين بود كه نبردها و ايستادگي‌ها و ايثارهاي ايرانيان زبانزد و آموزنده شد و اكنون برخي از نبردهاي همين رزمندگان در كلاس‌هاي مختلف دانشگاهي دنيا تدريس مي‌شود.
در جنگ تحميلي هر كشوري هر چه مي‌توانست، تلاش كرد كه ايران را شكست دهد.
«طه ياسين رمضان» معاون نخست‌وزير اسبق عراق، حضور 14 هزار نيروي عربي از كشورهاي مصر، اردن، تونس، سودان، مراكش و يمن در جنگ عليه ايران را تاييد كرد. همان زمان «جعفر نميري» رئيس‌جمهور وقت سودان نيز در مصاحبه با مجله «اليوسف» چاپ قاهره اعلام كرد: «اعزام نيرو به عراق از تصميمات كنفرانس سران عرب بود.» بر اين دامنه مي‌شود افزود كمك‌هاي مالي بي‌شائبه سران عرب مانند عربستان، كويت، امارات، مصر و ديگران را كه نگذاشتند يك روز هم صدام غم مالي داشته باشد.
در كنار اينها معركه‌گردان اصلي جنگ تحميلي كشورها و قدرتهاي بزرگ بودند. همان‌ها كه امروزه در قالب گروه 5+1 و اعضاي شوراي امنيت بيشترين فشار را بر عليه ايران روا داشته‌اند. طبق گزارشي كه سازمان ملل منتشر كرده بيش از 300 كمپاني از كشورهاي آمريكا، شوروي (روسيه)، آلمان، انگليس، فرانسه، ايتاليا، ژاپن، سوئد، چين، سوئيس، برزيل، اسپانيا، دانمارك، آرژانتين، هلند و... به عراق تسليحات نظامي متعارف و غيرمتعارف دادند. فقط شركت آلماني «كارل كولمب» در شش خط توليد بزرگترين كارخانه سلاح شيميايي جهان را در سامرا ساخت تا عراقي‌ها بيش از صدها بار از سلاح‌هاي شيميايي و ميكروبي، اعصاب، تاول‌زا، خفه‌كننده، آلوده‌كننده خون و... عليه رزمندگان ايراني استفاده كنند. در چنين شرايطي بود كه معاون وزير خارجه اسبق آمريكا اعلام كرد:« تا زماني كه عراق از سلاح‌هاي شيميايي در دفاع از خاك خود و در مقياس محدود استفاده مي‌كند توسلش به اين سلاح «قابل درك» است!»
در آن روز و روزگار كه چندان هم از ما دور نيست، جبهه استكبار تمام و كمال و با همه تجهيزات و امكانات در برابر ملت ايران صف‌آرايي كردند تا ايرانيان آني نشوند كه مي‌خواهند و نشد. و شد آنچه آنها انتظارش را نداشتند. اگر آنها آن روز ديكتاتور دست‌نشانده‌اي را به جان ايران انداختند و از او حمايت كردند امروز با طرح و نقشه‌اي ديگر ولي با همان هدف دست در توطئه دارند. بي‌دليل نيست كه در دوران اوباما فروش اسلحه به كشورهاي خاورميانه به‌خصوص خليج‌فارس براي محاصره نظامي ايران تقويت شده است.
رسالت
«قاموس قدسي دفاع مقدس» عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم سيد مسعود علوي است كه در آن مي‌خوانيد:
سيماي شقايق را حاجت تقرير قلم نيست. آفتاب را بي آيينه مي توان به گرمي حس کرد و چشمه را بدون ساغر نوشيد. جمال بهار در تقويم واژه ها نمي گنجد و لطف باران را بر سياهه صفحه نشايد ديد. سرخي آلاله شهادت و سبزي سرو آزادگي و جام جميل جانبازي، محتاج شرح نيست و امواج حماسه را در کوير بيان به تفسير نتوان نشست. تا مهاجر نباشي، پرواز پرستوهاي سپيدبال عرش نشين را ادراک نخواهي کرد. شهادت، تنها يک کلمه و مفهوم نيست. شهادت، مفهوم تمام مفاهيم و مصداق کل کلمات است. شهادت، مجموعه ادراکات انديشه و دل است و بحر ناپيداي کرانه وصل؛ و اين همه حسن و شکوه در تراوش هيچ خامه و در ارتعاش هيچ حنجره اي موصوف نخواهد شد.
شهيد، غريق درياي عشق نيست، ناجي خيل غريقان اعماق ظلمت است. برهان مشائين است و الهام اشراقيان. حکمت حکيمان است و نوشداروي طبيبان و اکسير کيميائيان.
آزاده، آفتابي است فرا راه تاريخ. مدار جغرافياي غيرت است و پير خرابات صابران و عارفان.
جانباز، بازنده جان نيست. جان يافته جانبخش است و بذر حيات در خراب آباد دنيا مي افشاند. جانباز، سند ولايت و مهر حاکميت مستضعفين بر صحيفه ارض است. پروانه نايب الائمه است و شعاع خورشيد قيام خاتم الاوصياء(عج). او لشکر عاشقان را پرچمداري کند و سالکان را سالاري، مراد فاضلان است و مريد اباالفضل(ع).
در جام جنگ، انوار رخسار يار ديده ايم و در محفل دلدادگي، نواي خنياگران بيدل شنيده ايم. از قطره خون بر زمين ريخته شيدائيان، هزاران چشمه جوشان سر برآورده و جرعه اي از زلال آن، عالمي را هشياري عطا کند. اسم اعظم حق از چکاچک سلاح مجاهدان به گوش
مي رسد و جان اهل جنون را جلا مي بخشد؛
نسبت رويت اگر با ماه و پروين کرده اند
صورت ناديده تشبيهي به تخمين کرده اند
شمه اي از داستان عشق شورانگيز ماست
آن حکايتها که از فرهاد و شيرين کرده اند
نکهت جانبخش دارد خاک گوي گلرخان
عارفان ز آنجا مشام عقل، مشکين کرده اند
ساقي بلابخش و صفاگستر، ميناي رنج و باده درد را به دست نخبگان صافي صفت و مي پرست سپرد و رامشگر مجلس رندان، چنگ بر چنگ جنگ نهاد و با آواي عشق، فراخواني دلدادگان نمود. دفاع مقدس ما اجابت چاووش بلا در معرکه «هل من ناصر» بود؛
روي بنما و وجود خودم از ياد ببر
خرمن سوختگان را همه گو باد ببر
ما که داديم دل و ديده به توفان بلا
گو بيا سيل غم و خانه ز بنياد ببر
ابتكار:ظهور و افول گفتمانهاي سياسي در ايران
«ظهور و افول گفتمانهاي سياسي در ايران؛گفتمان راست مدرن»عنوان قسمت پنجم سرمقاله روزنامه ابتكار به قلم دکتر رسول بابايي است كه در آن مي‌خوانيد؛گفتمان راست مدرن در زمينه‌اي از تحولات سياسي و اقتصادي بعد از رحلت امام و نيز شروع دوره مربوط به سازندگي شکل گرفت. اين گفتمان با تاکيد بر سرمايه کلامي خاصي که در تقابل با راست سنتي قرار مي‌گرفت، عمدتا از سياست تشنج زدايي در حوزه‌هاي داخلي و خارجي حمايت مي‌کرد و به نوعي در صدد آشتي با دنياي مدرن بوده است. نماينده يا در واقع پدرخوانده اصلي اين تفکر، اکبر هاشمي رفسنجاني و مهمترين سرمايه سياسي تشکيلاتي آن حزب کارگرازان سازندگي بوده است. با اين همه، قدرت اين گفتمان محدود به قوه مجريه به ويژه در دوره دوم رياست جمهوري هاشمي رفسنجاني (1372-1376) باقي ماند و همچنانکه خواهيم ديد، در سالهاي بعد از آن ناگزير به رفاقت استراتژيک با گفتمانهاي چپ شده است.
بعد از پايان جنگ(1367) و رحلت امام(1368)، هاشمي رفسنجاني با نگاه تکنوکراتيک به امور سياسي و اقتصادي دست به اعمال سياستهايي زد که همزمان خشم دو گروه را برانگيخت. از يک سو، با اجراي سياستهاي تعديل اقتصادي و گسترش فرايند خصوصي سازي در برابر اقتصاد سوسياليستي جناح چپ قرار گرفت و از سوي ديگر، جناح راست که به سمت مواضع سياسي و فرهنگي تند گرايش يافته بود، از بي بندوباري فرهنگي و اجتماعي ناراضي بود و براي اعمال نفوذ بر سياستهاي فرهنگي گروههاي موسوم به گروههاي فشار وارد عرصه شدند. در چنين شرايطي گروهي از راست‌هاي پيشين که به عنوان عملگرايان، مصلحت گرايان، واقع گرايان، جناح ميانه، فن سالاران و تکنوکراتها مشهور شدند راه خود را بر اساس موازيني از راست سنتي مسلط جدا کردند. اين جدايي البته مبتني بر گزاره‌ها و اصولي بود که ما در اينجا از آنها به عنوان سرمايه‌هاي گفتماني نام مي‌بريم. در ذيل با تاکيد بر انديشه‌هاي هاشمي رفسنجاني تلاش مي‌کنيم تا مهمترين اصول و سرمايه‌هاي گفتماني راست مدرن را مورد بررسي قرار دهيم.
سرمايه کلامي مبنايي: راست مدرن بر خلاف راست سنتي و چپ سنتي که نگرشي انقلابي به جهان و هستي دارد و بر رياضت کشي و دوري از دنيا تاکيد دارد، مبتني بر نگرشي فايده گرايانه است و مهمترين دستاورد انقلاب را تلاش براي سازندگي و توسعه مي‌داند. از اين رو بر توجه به دنيا و تلاش براي ساختن آن تاکيد مي‌کند. آيت الله هاشمي رفسنجاني در يکي از مصاحبه‌هاي خود بر اين مساله تاکيد مي‌کند.
تفکر اصلي من اين است که زهد واقعي بسيار ارزشمند است، اما بايد با زهد فروشي مقابله کرد. حتي در زمان پيامبر (ص) اين اتفاقات افتاد و پيامبر (ص) به دستور قرآن به شدت با زهد فروشي برخورد کردند.
به نظر منتقدان راست مدرن، تعريف اين گفتمان از دين نيز غير ايدئولوژيک شده است و دين را از عرصه‌هاي عمومي به زاويه‌هاي محدود خصوصي رانده است : راست مدرن سخت به توسعه مي‌انديشد. لذا سعي دارد تعريفي از دين ارائه کند که نه تنها مانعي فراروي توسعه نباشد بلکه حتي المقدور به کار آن بيايد. هاشمي رفسنجاني با تاکيد بر وجه آزادي خواهانه و توسعه طلب انقلاب بر اين باور است که مساله مهم جامعه ايران نه مسائل فرهنگي بلکه مساله گذر از عقب ماندگي است. دغدغه او وجه تمدن سازي است. به نظر ايشان بعد از دوران وابسته پهلوي و نزاع‌هاي اول انقلاب و دوره جنگ، اينکه فرصت فراهم شده است تا ايران به يکي از بزرگترين تمدنهاي اسلامي تبديل شود.
سرمايه کلامي سياسي: گفتمان راست مدرن با چنين ديدگاهي نسبت به انقلاب بر اين باور است که هدف انقلاب بعد از گذر از دوران منازعات سازندگي است و بايد شرايطي را فراهم کند که چنين هدفي متحقق شود. از اين رو گفتمان راست مدرن به دليل نزديکي به مدرنيسم در ميدان سياسي خواهان نوعي سياست تشنج زدايي بود که توسعه اقتصادي به مقصد برسد. از اين رو در منازعه ميان توسعه اقتصادي وتوسعه سياسي جانب مورد دوم را گرفت. هر چند که در عمل تلاش مي‌کرد تا برخي از اصول جامعه مدني را نيز بپذيرد.
آفرينش
«حفظ نظام اسلامي در راس امور است» عنوان سرمقاله روزنامه آفرينش به قلم حميدرضا عسگري است كه در آن مي‌خوانيد:
انگار همين ديروز بود که حضرت امام(ره) خطاب به مسئولين و مردم مي فرمودند"حفظ نظام از اوجب واجبات است". و ايشان مردم و مسئولين را به حفظ وحدت کلمه سفارش مي کردند تا لطمه اي به نظام جمهوري اسلامي نرسد. اما در چند وقت اخير شاهد برخي بي مهري ها و اختلافات کم ارزش بين قوا هستيم . اختلافاتي که به جز نا آرام کردن جو و مخدوش کردن وحدت در ميان نظام حاصل ديگري ندارد.
صرف کردن انرژي قواي نظام به خاطر برخي ادعاهاي بي ارزش که در چند وقت اخير از سوي برخي مسئولين شاهد آن بوديم سبب ضعيف شدن قدرت کشور در مواجه با مشکلات مي گردد. مطرح شدن اينکه کدام قوه کشور در "راس امور" است و از اختيارات بيشتري برخوردار است هرگز آن چيزي نيست که امام(ره) و مقام معظم رهبري بر آن تاکيد دارند. آنچه پس از پيروزي انقلاب اسلامي حضرت امام بر آن تاکيد داشتند احترام و رعايت قانون از سوي مسئولين و وحدت بين قواي نظام بود.
از نمونه هاي رعايت قانون از سوي امام مي توان به انتخاب بني صدر بنا به راي مردم که معظم له باز هم با رعايت قانون نسبت به تنفيذ حکم رياست جمهوري ايشان اقدام کرد. اين نشان از اهتمام و اهميت حضرت امام (ره) به رعايت قانون و مقررات کشور را مي رساند. همچنين بيانات اخير
رهبر معظم انقلاب با تاکيد و خطاب به مسئولين جهت حفظ وحدت ميان قواي سه گانه براي افزايش توان نظام در برابر مشکلات بزرگ خارجي و داخلي بود تا مسئولين با رعايت قانون و انجام وظايفشان قواي نظام را براي امور پوچ و بي ارزش تحليل ندهند. در چنين شرايطي که کشور در يک جنگ سياسي با غرب به خاطر حقوق مردم درگير است طرح و بحث مسائل حاشيه اي فقط باعث افزايش توان دشمن و سو» استفاده آنان و کاهش قدرت کشور مي شود.
بايد به اين نکته توجه داشت شکل گيري انقلاب اسلامي که به خاطر آن خون هزاران شهيد عزيز ريخته شده است فقط براي احقاق خواسته هاي مردم و رعايت عدالت بوده است . و لذا قواي سه گانه که آن هم به راي و نظر مردم شکل گرفته اند بايد وظايف خود را در چارچوب قانون اساسي انجام دهند و به عنوان نماينده هاي مردم در عرصه هاي داخلي و خارجي به فکر پيشبرد جايگاه نظام جمهوري اسلامي باشند.
هيچ گاه نبايد اين موضوع که حفظ نظام اسلامي در "راس امور" است از ياد و خاطر خدمت گذاران نظام پاک شود. و بايد بدانند که به چه علت و براي انجام چه کاري از سوي مردم انتخاب شده اند. تا با رعايت قانون در انجام وظايفشان زمينه هاي تفرقه و از بين رفتن وحدت ميان قواي نظام و مسئولين را از بين ببرند و به فکر ارتقاي جايگاه نظام اسلامي و مردم کشور باشند.
آرمان:علل مخالفت ترکيه با تحريم ايران
«علل مخالفت ترکيه با تحريم ايران»عنوان سرمقاله روزنامه آرمان به قلم مير محمود موسوي است كه در آن مي‌خوانيد؛ سياستهاي چند ماه گذشته ترکيه برخلاف انتظار غرب در راستاي مخالفت با تحريم ايران بوده است. همراهي ترکيه در توافق تهران، راي منفي به قطعنامه تحريم و رايزني‌هاي اخير مقامات ترکيه ميان ايران و ترکيه از نمونه فعاليت‌هاي ترکيه در اين زمينه بوده است. يکي از دلايل مخالفت ترکيه با تحريم ايران، اهميت بازار ايران براي اين کشور است. ترکيه در گذشته هم تجربه استفاده مناسب از بازار ايران را دارد. در دهه 80 ميلادي، در زمان جنگ ايران و عراق که ايران محدوديت‌هاي تجاري بسياري داشت، سهم واردات ما از ترکيه براي اين کشور بسيار حياتي بود و بازار ايران در رشد اقتصادي ترکيه بسيار موثر واقع شد. علاوه بر بازار ايران، موقعيت ممتاز جغرافيايي- سياسي ايران در شرق ترکيه يا غرب آسيا براي ترکيه مهم است و توجه به نقش و اهميت سياسى ايران در اين منطقه قطعا در سياست نگاه به شرق ترکيه جايگاه ويژه‌اى دارد.
علاوه بر اين دو نکته، بايد به چند نکته ديگر اشاره کرد که در رفتار ترکيه در پرونده هسته‌اي ايران موثر است. نکته اول اينکه دولت حاضر ترکيه سياست‌هاى خود را در اين جهت تنظيم کرده است که مشکلات با کليه همسايگانشان را به صفر برساند و بر اساس همين سياست دولتمردان ترکيه نمي‌خواهند با هيچ يک از همسايگانشان دچار مشکل شوند.
دادن راي مثبت به قطعنامه يا تحريم ايران مى‌تواند به اين سياست خدشه وارد کند. نکته ديگري که بايد به آن توجه داشت اين است که ترکيه در سياست بلندمدت و کلان ملي خود توسعه اقتصادى را هدف قرار داده و در اين زمينه قدم‌هاي بلندي برداشته است.
وضعيت نسبتا مطلوب موجود در ترکيه ث
